Categorie: Door de leden

Mijn naam is Johan Bos. Ik ben sinds 1991 lid van Excelsior. Toen ik lid werd was ik 9 jaar oud. Ik maakte toen al een paar jaar muziek. In 1988 begon ik met privéles blokfluit bij een vriendin van mijn ouders. Vervolgens heb ik van 1989 tot 1991 AMV (algemene muzikale vorming) gedaan. Na de AMV mocht ik van mijn ouders een vereniging kiezen waar ik lid van wilde worden. Dat had ook een sportvereniging o.i.d. mogen zijn, maar het werd Excelsior, daar hoefde ik niet lang over na te denken.

“Ik zou het iedereen aan kunnen raden een muziekinstrument te bespelen.”

Ik ben begonnen met de bugel en in 1997 overgestapt naar de trompet. Ik speel nog altijd met veel plezier. Ik zou het iedereen aan kunnen raden een muziekinstrument te bespelen. Het is voor jezelf goed. Je kunt je emoties uiten met een muziekinstrument en het is wetenschappelijk aangetoond dat het functioneren van je hersenen wordt verbeterd door het maken van muziek. Verder is het erg mooi om met elkaar uit alle losse partijtjes steeds weer mooie muziekstukken op te bouwen. Alle muzikanten dragen elk hun steentje bij en met elkaar zorg je ervoor dat het kunstwerk van de componist tevoorschijn komt.

Excelsior is dan 100 jaar oud, maar zeker nog springlevend. Als ik zie wat een enthousiaste groep muzikanten we hebben en hoeveel leerlingen er op dit moment worden opgeleid, dan denk ik dat we met vertrouwen de toekomst in kunnen gaan.

In 1979 ging mijn vader grote trom slaan bij de drumband van Excelsior. Het duurde dan ook niet lang voordat ik als 11-jarig jochie in 1981 bij Excelsior begon. Drumbandinstructeur destijds was Peter Does en we begonnen in september 1981 met een groep jongeren met drumles. Iedere dinsdagavond repeteren in Stroud en als je je instudeerstuk niet kende werd je naar huis gestuurd! Ook werden we elke woensdagmiddag door Peter in zijn Kermit de Kikker-groene Opel Kadett opgehaald om extra te repeteren in een lokaal van school Schovenhorst. Op 30 april 1982 had ik op Koninginnedag mijn “vuurdoop” en ging ik voor het eerst de weg op. Eerst, voor de optocht, ‘s morgens vroeg nog een optreden bij School Huinen. Het had die nacht nog licht gevroren en weet nog dat ik mijn stokken bijna niet kon vasthouden door de kou.

In de archieven kwam ik onderstaande notulen tegen van 17 juni 1981 waarin staat beschreven dat de zoon van C. van der Haar op de drumband wil….. 🙂

Hieronder een foto uit 1982 genomen vanaf vertrek Dorshuis Stroud bij de intocht van de A4D Putten. Ik loop zelf geheel links op de 2e rij, mijn vader loopt met de grote trom.

Eind jaren ’80 en de jaren ’90 was een gezellige tijd bij de vereniging. Er waren veel leeftijdgenoten en we gingen er regelmatig op uit met z’n allen. Weekendje Center Parcs, op zaterdag stappen in een discotheek, veel verjaardagen en met Pinksteren naar een dierentuin of pretpark.

Ik zit inmiddels al heel wat jaren in het bestuur van Excelsior. Eerst als algemeen bestuurslid en sinds 2014 als voorzitter.

Excelsior zit verweven in mijn leven, bij mooie en minder mooie momenten. Zo speelde Excelsior op onze trouwdag in 1997 in de kerk maar ook op de begrafenis van mijn vader in 2007. De erehaag gevormd door de leden op de begraafplaats zal ik nooit vergeten.

Zo’n tien jaar geleden was ik toe aan een nieuwe hobby. Via de muziekles van mijn kinderen ben ik zo bij Excelsior terecht gekomen op de tenorsax.

Ik heb me verbaasd over de voor mij onbekende wereld van de fanfaremuziek, compleet met divisies, concoursen met wedstrijdelementen waar Excelsior blijkbaar vroeger ook aan mee heeft gedaan. Naast gezelligheid en samen muziek maken zijn er dus voor wie wil ook kansen om op allerlei fronten door te ontwikkelen in de wereld van de muziek.

Excelsior betekent voor mij wekelijks een avondje ontspannen muziek maken. Daarnaast zijn er altijd veel bijkomstigheden geweest waar ik met plezier op terugkijk.  

“Het is prachtig om te zien dat er nu weer meer animo is om een muziekinstrument te leren bespelen.”

• Binnen het gezin heeft het lid zijn van Excelsior mooie momenten van samen muziek maken opgeleverd.
• Ik heb inmiddels grote bewondering voor muzikanten die Taptoe-shows lopen; echt kunst wat mij betreft.
• Het leerlingorkest, soms groot soms klein, ontheemd na de sloop van de Da Costaschool, oefende overal en nergens: van tuinhuisje tot hooiberg tot school Hoef. Het is prachtig om te zien dat er nu weer meer animo is om een muziekinstrument te leren bespelen, samen muziek te maken en zo de fanfare en het muziekonderwijs voor Putten te behouden.

Terug bij fanfarecorps Excelsior.

In 1990 verhuisde ik van Lunteren naar Putten en om een beetje in het Puttense te komen had ik me aangemeld bij de volleybalclub OMS en bij fanfarecorps Excelsior.

Op de lagere school had ik van een vriendinnetje blokfluit leren spelen en van 8-13 jaar bespeelde ik de accordeon. Noten kon ik wel lezen, maar ik wilde de saxofoon. (vast door Candy Dulfer)

Jannie Kous leidde me op tot altsaxofonist en ze heeft wel wat geduld met mij moeten hebben. Oefenen is en was niet echt mijn ding. Toch speelde ik al snel in het corps en liep ik op straat in een rood pakje met een hoge hoed. Ja, je moet er wel wat voor over hebben.
Tijdens het lenteconcert kwam mijn familie uit het Westen en zij genoten van de muziek. De taptoe vond ik minder, maar ik liep toch altijd wel aardig in de maat. Spelen als zwarte Piet tijdens Sinterklaasoptocht was geweldig. Uit de maat en alle corpsleden aan het lachen maken.
Ik was verliefd op mijn zilveren Selmersax, maar daar werd raar op gereageerd.

“Het geluid van de baritonsax betoverde me.”

In 1994 en 1996 kwamen de kinderen en die zorgden ervoor dat ik nog al eens te laat op de repetitie kwam en in 1997 stopte ik en moest ik mijn Selmersax inleveren. Dikke tranen natuurlijk. In 2014 ging ik spelen bij saxofoonorkest Saxus met mijn eigen goudkleurige Yamaha altsax.
Heerlijk om zo samen weer muziek te maken.
Het geluid van de baritonsax betoverde me. Wat een oergeluid, vooral de lage tonen beroerden je hele lichaam. Ik wilde baritonsax spelen. Via via hoorde ik dat Excelsior er eentje in de kast had staan en nu speel ik de baritonsax sinds afgelopen Kerstzangdienst in de sporthal bij Excelsior en Saxus. De altsax mag nog meedoen op straat.

• 

• 

Hallo, mijn naam is Jolette van Eijden, geboren in 1962 in Biak (Nieuw-Guinea) als jongste in een gezin met vier kinderen. Sinds 1989 woon ik in Putten en een jaar later trouwde ik met Gerard. Samen kregen we drie kinderen die inmiddels volwassen zijn en hun eigen weg gaan. In het dagelijks leven schrijf en bewerk ik teksten vanuit mijn eigen tekstbureau en in mijn vrije tijd maak ik graag aquarellen, vooral van (boerderij)dieren.

Maar weer even terug in de tijd. Toen ik bijna 1 jaar was, verhuisden we naar Aduard, een klein dorpje onder de rook van Groningen. In Aduard was toen, en is nu nog steeds, fanfarekorps Juliana actief. Ons gezin was er aardig vertegenwoordigd. Mijn broer ging bij de drumband. Mijn oudste zus speelde er hoorn, wat ze nog steeds doet, maar nu bij de fanfare in haar huidige woonplaats. Mijn jongste zus ging er bugel spelen en kwam zelfs terecht in het nationaal jeugdkorps. En toen ik een jaar of 7 was, kwam in ons gezin een (oudere) pleegzus die bij de majorettes ging.
En ik? Ik bracht het niet verder dan blokfluit spelen…

Tot een paar jaar geleden. In september 2015 ging ik eens kijken of spelen bij fanfarekorps Excelsior misschien wat voor mij was. Dat zit zo: al jaren stond er bij mij thuis een altsaxofoon te verstoffen, sinds onze jongste zoon op z’n twaalfde, na enkele jaren les, er geen belangstelling meer voor had. Een saxofoon is een geweldig mooi instrument en ik wilde er graag op (leren) spelen. En waar kan dat nou beter dan bij de plaatselijke fanfare? Ik kwam terecht in het leerlingenorkest en na een paar jaar mocht ik meespelen in het echte orkest.

“Natuurlijk moet elke zichzelf respecterende gemeente een fanfarekorps hebben!”

Fanfarekorps Excelsior is een leuke groep mensen van heel diverse pluimage en allerlei leeftijden. Dat maakt het spelen bij Excelsior nou zo boeiend, leuk en gezellig. Excelsior is nu al honderd jaar verankerd in de Puttense gemeenschap en zal denk ik nooit verdwijnen. Natuurlijk moet elke zichzelf respecterende gemeente een fanfarekorps hebben! Wat is nu een Koningsdag of een herdenking op 4 mei of 2 oktober zonder het muzikale decor van Excelsior?! Excelsior is al honderd jaar een begrip in Putten en zal dat tot in lengte van dagen blijven.

Tot ziens bij Excelsior!

Jolette van Eijden

Hallo, ik ben Ria Magg Does. Toen ik ongeveer 8 jaar oud was ging ik bij de fanfare en ben bugel gaan spelen. Dat hoorde er bij ons in de familie gewoon bij. Alle neven en nichten waren erbij.

“…. ik liep dus gewoon rechtdoor ….”

Wat ik nooit zal vergeten was mijn eerste taptoe in Garderen. Tijdens de show moest de middenrij op een bepaald moment invoegen naar links en rechts. En jullie begrijpen het al…ik liep dus gewoon rechtdoor. Voelde ik me dus niet echt gelukkig mee.

Toen ik op mijn 23e ging trouwen ben ik gestopt met de fanfare. Tot ongeveer vier jaar geleden de vriendin van mijn dochter (zij zat toen nog bij de fanfare) mij vroeg of ik het leuk zou vinden om terug te komen zodat ik met de Peppernuts mee zou kunnen doen. Dit leek mij erg leuk en ook aan mijn vriendin gevraagd (die net als ik niet meer speelde) of ze het leuk zou vinden om mee te gaan. Zij was ook gelijk enthousiast.

Na sinterklaas werd er gevraagd of we dan ook nog met de volkskerstzang mee wilden spelen. Dit wilde we wel doen. En toen zijn we maar weer lid geworden . En daar hebben we tot op de dag van vandaag nog geen spijt van gekregen!

Ik ben Jeanique Termaat, ben 24 jaar oud en woon in Putten samen met mijn vriend.

Sinds 2014 ben ik lid van Excelsior in Putten. Ik zit bij de drumband en speel daar de kleine trom, bongo, trio-trom en grote trom… Eigenlijk spelen we bij de drumband allemaal veel verschillende instrumenten en dat maakt het ontzettend leuk!

“Extra leuk om dit met je vader te kunnen doen natuurlijk.”

In 2014 ben ik met mijn vader wezen kijken bij een repetitieavond van Excelsior, ik had altijd al een ontzettende belangstelling / bewondering voor de fanfarecorpsen. Als ik ze hoorde spelen kreeg ik meteen kriebels in mijn buik. Mijn vader was al eerder lid geweest van Fanfarecorps Excelsior. Samen hebben we besloten om (weer) lid te worden! Mijn vader bij de fanfare en ik bij de drumband. Extra leuk om dit met je vader te kunnen doen natuurlijk.

Fanfarecorps Excelsior is een ontzettend leuke club! Iedereen is altijd ontzettend welkom en het is heerlijk om op dinsdagavond samen muziek te maken. De drumband is een kleine groep van 6 personen en dat maakt dat we samen heel hecht zijn en veel lol hebben op de dinsdagavond. Voor mij is de dinsdagavond echte ontspanning!

Ik hoop dat wij nog heel lang muziek mogen maken en onszelf ook vaak op straat kunnen laten zien, want dat is en blijft (vind ik) natuurlijk het leukste van het muziek maken bij een fanfarecorps!

Ik ben Elly Dokter en ben 7 jaar lid bij het fanfarecorps Excelsior Putten. Ik speel nu bariton en ik heb het eerste half jaar trompet gespeeld, maar ben uiteindelijk toch gegaan voor de bariton. Ik ben vroeger veel bij concerten van Excelsior Putten geweest en ook bij de taptoe veel wezen kijken.

“Het is echt een aanrader om eens op de dinsdagavond langs te komen om te kijken.”

Het is gezellig om met een groep mensen samen te spelen en het is leuke muziek wat je op de lessenaar krijgt. Het is echt een aanrader om eens op de dinsdagavond langs te komen om te kijken. 

Ik ondersteun ook bij het leerlingen orkest. Erg leuk en dat is ook op de dinsdagavond.

Mijn naam is Corinne Smienk geboren in 1985, in Canada, en sinds 2011 ben ik geëmigreerd naar Putten. Ook al is mijn familie overal en nergens(Canada, Schotland en natuurlijk Nederland) ik hou regelmatig contact met ze en houd iedereen zo goed mogelijk op de hoogte.

Ik heb het syndroom van Asperger, daarom ben ik hier in Nederland komen wonen. Ik heb ook een hele aardige jongen, Guus, leren kennen en heb al 6,5 jaar verkering met hem. Ik heb zijn familie als schoonfamilie erbij gekregen.

Ik werk als medewerkster in de horeca bij Proeverij “De Ontmoeting” in Ermelo en doe mijn werk met heel veel plezier. Mijn hobbies zijn breien, fietsen, wandelen, muziek luisteren en natuurlijk ook maken. Mijn moeder heeft mij ooit een keer vertelt dat ik geboren ben met muziek in mijn hart en in mijn ziel… dat is helemaal waar!

“Ik geniet als ik iedere dinsdag muziek maak binnen deze vereniging.”

Ik ben nu al ruim 7,5 jaar in Putten en zit nu in mijn 8e jaar als medelid van fanfarecorps Excelsior.  Ik speel alt saxofoon, al ruim 21 jaar, en geniet als ik iedere dinsdag muziek binnen deze vereniging maak. Ik heb helaas een klein half jaar geleden mijn oma plotseling verloren, maar door de steun van iedereen bij Excelsior, mijn familie, enz., speel ik extra voor haar nu. Zij was mijn steunpilaar en ging heel graag en trouw naar zoveel mogelijk optredens waar ik in meespeelde. Ik kan persoonlijk zeggen dat ik trots ben als medelid van deze club en van harte gefeliciteerd iedereen met ons 100 jarig jubileum! Wat een variërend gezellige vereniging!

Dennis de Boer is de naam, 27 jaar jong, kom uit Putten en woon nog thuis bij mijn ouders. In het dagelijks leven zit ik in de installatietechniek bij installatiebedrijf E. Kleijer. Verder zijn mijn hobby’s eigenlijk alles wat met licht, muziek, geluid en beeld te maken heeft.  Zo combineer ik Excelsior met een andere hobby; Veluwe FM.

Het is dan ook inmiddels zo ‘n 17 jaar geleden dat ik bij Excelsior kwam, doordat ik de techniek bediende bij het muziekprogramma HaFaBra, gepresenteerd door Peter Does en Wietze van der Zee.     Destijds was Peter Does de drumbandinstructeur en hij kon wel wat leerlingen gebruiken. In die tijd zat ik ook nog op gitaarles maar moest toch een keuze maken, ik besloot om lid te worden van Excelsior.

“Er gaat geen repetitie voorbij waarbij er niet gelachen wordt.”

Tot op heden speel ik voornamelijk snaretrom wat me uitstekend bevalt. Er gaat geen repetitie voorbij waarbij er niet gelachen wordt. Zeker als we voor de 6^e keer weer dezelfde maat niet goed slaan. Zo goed zijn we op elkaar ingespeeld.

Qua optreden staat de Taptoe en Koningsdag hoog in mijn lijst.  Hoe mooi is het om als korps rond te lopen en mooie marsen te kunnen spelen, zeker als er veel Puttense bevolking langs de kant staat en spontaan begint te klappen als je langs loopt. Verder ben ik ook betrokken bij The Peppernuts. Dit is erg leuk om te doen vanwege de diversiteit aan optredens bij scholen, woongroepen en intochten.

Ik hoop dat Excelsior nog veel meer leden krijgt en lang mag voortbestaan, want wat is een intocht avondvierdaagse, Koningsdag en Taptoe Putten zonder Excelsior…….